Ni cerita musim tengkujuh tahun lepas, 2005 tapi saya nak kaitkan dengan isu semasa. Dalam perjalanan pulang ke kampung, saya singgah di Kuala Besut. Saya cari ikan sungai dan ubi kayu. Jumpa la ikan kasam (ikan jeruk) dan ubi kayu. Isteri saya terkejut bila makcik penjual beritahu harga ubi kayu seplastik besar hanya RM2.00. Masa kami berhenti, hujan turun renyai-renyai dan makcik tu menjual di gerai yang hampir roboh, di depan rumah beliau yang dipenuhi air banjir. Saya ingat nak ambil gambar, tapi tak sampai hati, takut makcik terasa - "kesukaran aku kegembiraan bagi orang lain"! Anak saya kata makcik tu seksi sebab kain sedikit terselak dan basah kuyup kena hujan. Baru balik menggali ubi gamoknya. Beliau tidak pula menaikkan harga barangan apabila melihat kereta 'orang luar' berhenti di depan gerai. Jauh sekali mengambil kesempatan apabila kita kata "keep the change" - beliau bersungguh-sungguh mencari duit 'cucur' (wang kecil untuk duit kembali)."Nati, Nati, ado, ado! dok tahu dok diwana! Aloh, kalu kito nok gak, dok jupo lah", makcik membebel! Itulah kehidupan orang kampung dan kehidupan kampung - naif dan mudah!Itulah sebabnya bila minyak naik, gula naik dan kini air pula nak naik harga (laporan Buletin Utama, 31/10/06), saya kesiankan orang kampung macam mak cik tadi. Walaupun perit tapi mereka belebel (merungut) setakat dalam hati sahaja!. Mereka akan cuba adjust! Kerana apa? Kerana mereka manusia naif dan mudah. Kesan kenaikan kepada kita dan makcik tadi tentunya berbeza kerana kita gajinya berapa dan makcik tadi "gaji"nya berapa?
No comments:
Post a Comment